دانستن راه و روش هایی برای بالا بردن عمر باتری تلفن همراه اگرچه لازم و کاربردیست اما حقیقت این است که در هر صورت عمر تلفن های هوشمند به یک الی دو روز رسیده و ما صرفا می توانیم مرگشان را ساعاتی به تاخیر اندازیم.

بهتر است بگوییم تا زمانی که موبایل هایمان نتوانند دست کم یک هفته عمر کنند، به همراه داشتن یک شارژر الزامی به نظر می رسد. از طرف دیگر اما در سال ها یا بهتر است بگوییم ماه های اخیر، بیش از هر زمان دیگری با گجت هایی رو به رو بوده ایم که قابلیت پشتیبانی از شارژرهای بی سیم را داشته اند؛ اگرچه سال هاست عمر باتری با ترفندهای نرم افزاری بهبودهای کوچکی را به خود دیده اما دست کم پیشرفت هایی را در زمینه استانداردهای شارژر بی سیم شاهد هستیم.

اکنون برخی فرودگاه ها، رستوران های زنجیره ای بزرگ، این شارژرها را در اختیار کاربران گذاشته و اجازه می دهند زمانی که کاربران در آن محل حضور دارند، به سادگی موبایل خود را نیز شارژ کنند. این نوع از شارژرها حتی اخیرا در مدل های جدید برخی از خودروها نیز قرار گرفته تا شخص بتواند در حال رفت و آمد نیز به شکلی ساده موبایل خود را شارژ کند؛ اتفاقی که تا سال گذشته چندان نمود نداشت. اکنون اگرچه اسمارت فون ها بیش از یک روز عمر نمی کنند ولی دست کم می توان با خیال راحت، شارژر را با خود حمل نکرد. در ادامه با دیجیاتو همراه باشید تا نگاهی به انواع استانداردهای شارژر بی سیم داشته باشیم.

شارژ بی سیم چیست؟

چنین شارژرهایی با استفاده از یک سطح الکترومغناطیسی، انرژی را در میان دو شی رد و بدل می کنند. این دو شی عبارت هستند از یک استند یا پد شارژ که به شکل معمول توسط یک سیم رابط به برق متصل گشته و دستگاهی که از یک باتری بهره برده و سخت افزار دریافت انرژی شارژ بی سیم را نیز در خود دارد.

به شکل ساده زمانی که دستگاه خود را بر روی یک استند می گذارید عملیات انتقال انرژی و شارژ آغاز می گردد و پس از برداشتن موبایل، قطع خواهد شد. چنین حالتی می تواند حتی باعث گردد که دلتان برای شارژر سیمی خود تنگ شود اما در آینده این تکنولوژی پیشرفت کرده و حتی با داشتن چندین سانت فاصله، باز هم عملیات شارژ انجام خواهد شد.

مزایای شارژ بی سیم مشخص هستند؛ خبری از سیم های دست و پا گیر نخواهد بود و دیگر نیازی نیست با کابل های USB وقت خود را هدر دهید؛ از طرف دیگر چنین حالتی امن تر نیز هست. مسواک های الکتریکی مدت هاست که از تکنولوژی شارژ بی سیم بهره گرفته و خیال کاربران را از بابت برخورد آب با برق آسوده کرده اند. حال این تکنولوژی در حال گشودن راه خود به سوی موبایل ها و سایر محصولات قابل حمل است و می توان گفت به زودی به شکل فراگیرتر مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت.

هدف این است که استندهای شارژ بی سیم، در تمام فرودگاه، هتل، رستوران و کافی شاپ ها نصب گردند تا دیگر کاربران نیازی به حمل شارژر خود نداشته باشند یا آنچنان که سامسونگ روزی کاربران آیفون را به سخره می گرفت: «دیوار را در آغوش نگیرند.»

حال سوال اینجاست که کدام فرودگاه، چه استانداردی را نصب خواهد کرد؛ در نتیجه پیش از هر اقدامی، برای اینکه همه کاربران بتوانند از شارژ بی سیم بهره گیرند، باید بر سر یک استاندارد جامع به توافق رسید.

استانداردهای مختلف

مانند همه تکنولوژی های جدید، شارژ بی سیم نیز دارای استانداردهای قدیمی و نوپاست. پیشتر نیز جنگ های استانداردی بسیاری را شاهد بوده ایم؛ برای مثال Blu-Ray در برابر HD DVD. به هر حال همواره یک استاندارد پیروز می گردد و سپس تکنولوژی اش نیز میان کاربران فراگیر.

حال زمانی که بالاخره جنگ استانداردهای شارژ بی سیم نیز به پایان رسد، می توانیم به شکل بهتری شاهد حضور همه جانبه این تکنولوژی در مکان های عمومی مختلف باشیم.

در حال حاضر می توان چنین متصور بود که استاندارد Qi، طرفداران بیشتری را به خود جذب کرده است، به شکلی که حتی مک دونالد نیز اقدام به نصب استندهای شارژ بی سیم در رستوران های زنجیره ای خود نموده. از طرف دیگر PMA قابلیت های بیشتر و بهتری را در اختیار کسب و کار و سازمان ها می گذارد و از مشتریانش نیز می توان به Starbucks اشاره کرد.

حال بیایید به انواع استانداردهای شارژ بی سیم که این روزها در میان کاربران پر طرفدار شده اند نگاهی انداخته، معایب و مزایای هر کدام را بسنجیم.

Qi

این استاندارد توسط کنسرسیوم Wireless Power در سال ۲۰۰۸ آغاز به کار کرده و سپس توسعه یافته؛ Qi در حال حاضر توسط ۲۰۰ شرکت پشتیبانی می شود که می توان در میان آنها نام های بزرگی نظیر گوگل، مایکروسافت، سونی، اچ تی سی و سامسونگ را دید.

استاندارد Qi یا شارژ القایی توسط یک سطح الکترومغناطیسی می تواند انرژی را به دستگاه دیگری انتقال دهد؛ در این میان قدرتی که حاصل می گردد در حد ۵ وات بوده که کم و بیش در حد همان شارژر های سیمی است. همانگونه که گفتیم، استاندارد شارژ القایی توسط گوگل و سازندگان اسمارت فون های اندرویدی پذیرفته گشته و در میان موبایل های نکسوس و برخی پرچمداران نظیر ال جی G4، گلکسی اس ۶ و حتی برخی از موبایل های ویندوزی نوکیا/ مایکروسافت نیز دیده می شود.

در این بین و با توجه به فراگیر شدن استاندارد شارژ القایی یا همان Qi، تولید کننده بزرگ لوازم خانگی به نام IKEA نیز میز و چراغ مطالعه ای را طراحی نموده که تکنولوژی شارژ بی سیم با استاندارد مورد بحث را در خود دارند و کاربر صرفا می تواند موبایل خود را بر روی آن قرار داده و شاهد شارژ شدن دستگاهش باشد. شایان ذکر است که فاصله بین موبایل و پد شارژ کننده نهایتا ۴ سانت است و در فواصل بیشتر، ارتباط موبایل با پد قطع خواهد شد.

PMA و Rezence

این استاندارد توسط کمپانی Proctor & Gamble and Powermat در سال ۲۰۱۲ پایه گذاری شد و بیش از ۶۰ شرکت معتبر از آن پشتیبانی می کنند؛ شرکت هایی نظیر سامسونگ، سونی، موتورولا و مایکروسافت.

استاندارد PMA که با نام Powermat نیز شناخته می شود، در اوایل سال ۲۰۱۵ با Rezence ادغام گشت. اما مزیت این استاندارد نسبت به Qi چیست؟ به سادگی می توان گفت استاندارد مذکور (که با نام A4WP نیز شناخته می شود) از همان تکنولوژی شارژ القایی استفاده می کند اما به شکلی تشدید شده. برای مثال در پدهای Qi می توان صرفا یک دستگاه را تا فاصله ۴ سانتی قرار داد و شارژ نمود اما پدهای A4WP به یک دستگاه محدود نبوده و می توانند چند محصول مختلف را به شکل همزمان شارژ کنند.

در مجموع آنچه PMA را برای کسب و کار و سازمان ها جذاب می کند،‌ این است که مانند Qi، بی نام نیست. PMA به هر دستگاه یک ID اختصاص می دهد که همین مورد، برای کسب و کارها بسیار مهم بوده زیرا می توانند اطلاعات مهمی را در مورد کاربران خود و اینکه چگونه سرویس را دریافت می کنند،‌ به دست آورند. از طرف دیگر چنین قابلیتی می تواند برای بحث بازاریابی و تبلیغات نیز مورد استفاده قرار گیرد که البته در حال حاضر، هنوز چنین اتفاقی روی نداده است.

تنها نکته منفی PMA آن است که به شکل کامل و به گستردگی Qi پشتیبانی نمی شود؛ البته گلکسی اس ۶ و ال جی G3 (ارائه شده توسط AT&T - سایر G3 ها صرفا از Qi پشتیبانی می کنند) از این استاندارد پشتیبانی به عمل می آورند که به هیچ عنوان همانند Qi فراگیر نیست.

ذکر این نکته نیز جالب است که به هر حال اگر موبایل شما از این قابلیت پشتیبانی ننموده و مایل به استفاده از آن هستید، به راحتی می توانید توسط یک دانگل، که به پورت شارژ (MicroUSB یا lightning) متصل می گردد از این استاندارد بهره گیرید. هرچند به شکل کلی چنین استفاده ای، فلسفه اصلی شارژرهای «بی سیم» و عدم لزوم به اتصال آنها را زیر سوال می برد.

WattUp

به شکل جالبی، PMA با یک کمپانی دیگر به نام Energous نیز همکاری دارد. تکنولوژی یا استاندارد وات آپ به این شکل کار می کند که از طریق فرستادن سیگنال های رادیویی می تواند قدرتی تا نهایتا ۱۰ وات را به گجت هوشمند شما منتقل سازد؛ قدرتی که برای شارژ کردن تمام گجت های الکتریکی، مانند اسمارت فون و ابزارهای پوشیدنی کافیست. نکته جالب تر نیز اینکه WattUp می تواند گجت هایی که از استانداردش پشتیبانی نموده و تا شعاع ۴.۵ متری قرار دارند را به راحتی شارژ نموده و همانند Qi، به یک فاصله ۴ سانتی محدود نیستند.

Energous امیدوار است در انتهای سال ۲۰۱۵ و یا ابتدای ۲۰۱۶، شاهد حضور ابزارهای الکتریکی در بازار باشد که از استانداردش پشتیبانی می کنند.

نگاهی به آینده

در حال حاضر، جنگ استاندارد ها همچنان ادامه دارد؛ Qi به دلیل اولین بودن، تا کنون توانسته بسیاری از کاربران را به خود علاقه مند سازد و اگر قصد استفاده از تکنولوژی شارژ بی سیم را دارید، به احتمال زیاد در نهایت از همین استاندارد بهره خواهید گرفت. اما در هر صورت باید منتظر ماند و دید سرنوشت دو استاندارد دیگر، که در بیشتر موارد دارای قابلیت های بیشتری از Qi هستند چه خواهد بود. آیا می توانند نظر سازندگان و مصرف کنندگان را به خود جلب نموده یا در نهایت محکوم به شکستند.